Door dochter Anneke

Mam is geboren in Venlo als tweede kind van Harry van Polvliet en Anneke Peters.
Haar vader overleed al op 29 jarige leeftijd toen de kinderen nog heel klein waren. Mam was toen 2 jaar.
Samen met broer Jo en zus Annie werden ze degelijk opgevoed en iedere avond werd er op de knietjes gebeden voor het slapengaan.
Op school goed hun best doen en studeren werd gestimuleerd. Mam heeft de mulo gehaald. Zijzelf koos ervoor om thuis mee de huishouding te doen.

Toen ze 18 jaar was hertrouwde haar moeder met Pa van Hamburg, een aannemer uit Rotterdam. Pa bouwde een kano voor de beide zussen.
Op de Maas leerde mam toen pap kennen, met z’n zeilboot. Hij bleek op de hoek van hun straat, de Hogekampweg te wonen. Daar hadden zijn ouders de slagerij Geominy.

Ze trouwden in 1946.
Mam ging met pap in de slagerij wonen. “Oma boven”, de schoonmoeder woonde er ook. Zij sukkelde met haar gezondheid.
Al snel kwamen er kindertjes, en in 9 jaar tijd waren er 5 dochters en 1 zoon geboren.
Het was een hele drukke periode in mam haar leven, vaak mee in de slagerij staan, kinderen verzorgen, lekker koken en ook nog, een keer per week samen met zus Annie, zelf kleding naaien.
Naar de kerk gaan en bidden hoorde er voor de kinderen bij, soms zoals in de vasten elke dag. Vaak werd samen met “oma boven” de rozenkrans gebeden.

Na ca. 14 jaar werd de slagerij verkocht. Het gezin verhuisde naar de Tegelseweg 48.
Pa ging in de veehandel en werd grossier.
Zo gingen we als kind wel eens mee “de boer op”.
Na enkele jaren, met voor mam meer tijd voor het gezin, trouwden de eerste dochters.

Daarna kwam de verhuizing naar de Boermansstraat, waar iedereen kon genieten van de mooi binnentuin. Samen konden pap en mam fijn fietsen, wandelen en varen met hun boot op de Maas.
Toen de pensioenleeftijd werd bereikt gingen ze naar een kleiner huis op de Deken van Oppensingel. Daar overleed pap in het jaar 2000. Mam miste pap heel erg.
Gelukkig hadden wij veel mooie schilderijtjes van hem, die we altijd konden zien.

Inmiddels was mam haar grote hobby: bridgen. Daar heeft ze als lid van de club en ook thuis enorm van kunnen genieten.
Ze kreeg na enkele jaren de ziekte parkinson. Met deze ziekte is ze toch nog heel oud geworden.
Ze verhuisde naar de overkant, de Juliana flat en haar kleindochter Rachel en Sjo kochten haar huis. Dat was heel fijn.
We kwamen alle 6 veel op bezoek bij mam, en dat bleef zo. Altijd was ze heel blij om haar kinderen te zien.
Ze hield alle verjaardagen bij, ook van 13 kleinkinderen.
Daarna volgden er nog 14 achterkleinkinderen
Ondanks haar ziekte waren er voor haar vaak leuke en feestelijke dagen. Met lachen en veel muziek. Haar 90e verjaardag hebben we nog met familie en ook vriend Sjraar Peetjens gevierd.
De laatste jaren werden doorgebracht op de afdeling Saffier van de Meeuwbeemd. Haar lichaam en geest leverden echter steeds meer in. Er waren valpartijen.
Tot aan de laatste dagen, waar ze, na toediening van de laatste sacramenten nog 2 weken leefde, was er steeds een van de kinderen bij haar. Dochter Bep sliep die laatste nachten bij mam, en in haar armen is ze overleden.

Mam en pap hielden veel van zang en operettemuziek. Vaak werd er op zondag samen met vrienden gezongen.

Je dochter Anneke